Enige tijd geleden heb ik bij Anke een opstelling gedaan om meer inzicht te krijgen in mijn praktijk. Door mezelf en mijn praktijk in de ruimte te plaatsen, evenals mijn beperkende overtuigingen en krachten, kreeg ik inzicht in wat ik nu echt wil en welke stappen ik mag gaan zetten om van mijn praktijk een succes te maken. De vragen die Anke stelde, de antwoorden die al in mezelf zaten, het voelen en vooral zichtbaar maken, hebben mij zoveel gegeven. Ik was al op de goede weg, had al een duidelijke vraagstelling en wens t.a.v. mijn praktijk, en na de sessie met Anke kon ik weer grote stappen vooruit maken. Dank je wel, Anke, voor jouw expertise. Ik kon door de sessie dingen loslaten, andere dingen aantrekken en werd mijn praktijk.
Het oorverdovende gekrijs van mijn zoon vult de woonkamer. Ik sta erbij en kijk ernaar. Ik voel mij machteloos. En voordat ik het in de gaten heb sta ik zelf ook te schreeuwen en zet mijn kind voor straf op de gang. De moeder in mij faalt.
Dit druist zo tegen mijn gevoel in, zo’n moeder wilde ik niet zijn! Ik heb potjandrie een pedagogische achtergrond en heb al zóveel kinderen begeleid. Waarom lukt het mij dan niet om anders met dit soort gedrag bij mijn eigen kind om te gaan?!
Gelukkig was en ben ik van niet een type dat bij de pakken neer gaat zitten, dus na de zoveelste – gezamenlijke – driftbui ging ik op zoek naar een training die mij handvatten zou kunnen geven om anders met dit soort situaties om te gaan. Dat liep wel een beetje anders dan gedacht. Want wat de coach in die training mij wel deed beseffen: niet alleen mijn kind, maar ook ik had mijn aandeel in het in standhouden van dit gedrag. Een pijnlijke realiteit, en wat ben ik er nog elke dag dankbaar voor.