Krijgt je kind een mega-driftbui als hij van jou de Ipad uit moet zetten? Of eindigt die gezellige dag in de speeltuin telkens met een huilbui waar geen eind aan lijkt te komen?
Soms zie je het al als je kind de school uitloopt: een gezicht op onweer en jij mag het bezuren. Ook je andere kind(eren) zijn de dupe van het heftige temperament: bij ruzies geef je maar toe en daardoor heb je het gevoel dat je de ander vaak tekort doet. En heel af en toe zegt je kind in zijn boosheid ook echt lelijke dingen tegen je. “ik haat je” of “ik zou willen dat ik een andere moeder had”. Dat maakt je verdrietig.
In dit soort situaties vraag je je af:
- Waarom lukt het mij niet om dit te voorkomen?
- Waarom lukt het mijn kind niet om rustig te blijven en normaal te doen?
- Kan mijn kind niet gewoon naar mij luisteren, dat is toch niet teveel gevraagd?
- Gaat het wel goed met mijn kind? Want die driftigheid, dat is er vast niet voor niks
En de ideeën die je van tevoren over het moederschap had, heb je wel een beetje bij moeten stellen. Want uitstapjes met het gezin kijk je niet echt meer naar uit, omdat je weet dat de kans groot is dat het verpest wordt door een huilbui. En soms besluit je om maar gewoon helemaal niet weg te gaan, zodat het ook niet mis kan gaan.
Je voelt je af en toe zo machteloos omdat je niet weet hoe dit ooit kan stoppen. Je hebt het gevoel dat het niet uitmaakt wat je in dit soort situaties zegt of doet, je kan het toch niet goed doen en wat je ook probeert er verandert voor je gevoel eigenlijk niet echt iets.
Iedere moeder heeft dat wel eens…
Dat gevoel dat het gezinsleven heel anders uitpakt dan je van tevoren bedacht had.
Want je wil harmonie en gezelligheid in huis, een beetje ontspanning, zodat het dagelijks ritme in je gezin niet zoveel stress geeft. Je wil dat als je leuke dingen doet als gezin, het ook écht leuk is en het niet verstoord wordt door een huilbui. Je wil meer vertrouwen in jezelf en voelen dat het goed gaat met je kind. Je wil de steun ervaren van je omgeving, en los komen van die oordelende blikken in je rug. Maar vooral wil je meer rust!
Maar dit gevoel is af en toe ver te zoeken. En als je kind in zijn boze bui zegt:
- “Jij bepaalt dat niet voor mij”
- “Ik doe het ook nooit goed”
- “Het lukt mij toch niet”
- “Jij bent niet de baas”
Dan voel je niet alleen de moed weer in je schoenen zakken, maar denk je af en toe ook: Ik denk het en jij zegt het hardop!
Dat kan anders!
Het hoeft niet zo te blijven. Ik kan je niet beloven dat de boze buien als sneeuw voor de zon verdwijnen, maar als je met mij samen gaat werken, kan ik je wel beloven dat ze minder heftig zijn en bij jou minder heftig binnenkomen, waardoor het voelt alsof de boze buien (bijna helemaal) weg zijn, omdat jij en je kind er geen last meer van hebben.
Hoe zou het zijn als je temperamentvolle kind niet meer de sfeer bepaalt en beslist hoe het gaat, maar het weer loopt zoals jij wil. Dat het contact met je kind relaxter en liefdevoller is en het weer gezellig is in huis. Dat je zin hebt om met je kinderen op stap te gaan in plaats van dat je er tegenop ziet.
Ik kan je helpen om weer moeder te zijn, zoals je van tevoren bedacht had te zijn. Wil je dat ook? Boek dan snel een afspraak!
