Wat een mooie oefening weer in de challenge, een die echt een eye-opener is. Hierdoor zie ik hoe erg mijn kinderen mij spiegelen, dat ze precies dat doen wat ik ook altijd doe. Misschien hoef ik het verleden niet volledig te begrijpen om de toekomst te kunnen veranderen. Als ik hier en nu kleine stapjes zet, kan ik er ook komen. ik blijf je volgen en je mails lezen, en wie weet komt er later een mogelijkheid om mee te kunnen doen met je workshop. Groetsels, en bedankt voor een leerrijke challenge!
Krijgt je kind al een driftbui als hij alleen maar ‘nee’ hoort? Of eindigt die gezellige speeldate steevast met ruzie? Soms zie je het al als je je kind aankijkt: een diepe frons en dan weet je het wel. Je probeert dan wel om de situatie te sussen, maar jouw begrip kent ook zijn grens. Daardoor heb je het gevoel dat je je kind tekort doet. Of het maakt je onzeker en je twijfelt of je aanpak wel effectief is. Je bent in elk geval niet de moeder zoals je dat diep in je hart zou willen.
Natuurlijk heb je iet de hele dag een boos kind en gaat er ook heel veel goed. Maar op dit soort momenten zou je willen dat je de situatie meer onder controle had.