Vanaf het moment dat je kind een eigen ik ervaart, komt daar ook een eigen wil bij. En oi oi oi die sterke wil, die hebben onze temperamentvolle kinderen zeker. Omdat veel temperamentvolle kinderen ook nog eens behoorlijk avontuurlijk zijn ingesteld en daardoor gevaren niet altijd even goed in schatten, zijn stappen naar meer zelfstandigheid voor jou als ouder elke keer extra spannend.
Zo maakte ik mij weinig zorgen toen onze oudste als kleuter zelf buiten ging spelen. De afspraken over waar hij wel en niet naar toe mocht, werden keurig nageleefd en hij lette goed op. Toen onze jongste een kleuter werd, vond ik dat veel spannender. Omdat ik er niet helemaal zeker van was dat hij zich even goed aan deze afspraken zou kunnen houden. Niet omdat hij zich niet aan afspraken wílde houden, maar simpelweg omdat hij zó opgaat in het spel en de avonturen in onze buurt, dat hij zich pas realiseert dat hij zich niet aan de afspraak houdt, als het al te laat is.
Zijn avontuurlijke en soms wat overmoedige geest vond dat hij dit allang kon, maar tegelijk waren bij mij alle doemscenario’s al in gedachten voorbij gekomen.
In zijn algemeenheid leren kinderen vooral door ervaring. Door een keer over een grens heen te gaan (uit een boom te vallen o.i.d.) weet je pas dat je iets eigenlijk nog niet zo goed beheerst. En als het wel lukt om naar boven en terug naar beneden te klimmen, dan betekent dat wél een mooie succeservaring.
Omdat ik hier zelf heel erg in geloof, heb ik onze avontuurlijk kleuter toch zelf buiten laten spelen. Maar wel met een duidelijk kader; als het niet goed gaat (hij gaat te ver weg of steekt een straat over die hij niet mag) dan is het eens, maar voorlopig niet meer. Het scheelt dat zijn oudere broer ook buiten was en een oogje in het zeil hield. Maar het ging beter dan verwacht en dus was ik elke keer een stukje minder bezorgd als hij naar buiten ging.
Als je kind iets graag zelf wil doen, waarvan jij twijfelt of dit al kan, dan zou ik dus zeggen: probeer het eens! (Mits er geen risico is op heel groot letsel uiteraard).
En zeg daarbij ook tegen je kind: we proberen het; lukt het niet dan houden we het bij deze ene keer en kijken we er nog eens naar als je weer wat ouder bent. Op die manier kan je kind zelf de grenzen opzoeken en ervaren, en haal jij de grenzen weer naar je toe, op het moment dat dat toch nog niet goed lukt.
Wil jij ook graag je temperamentvolle kind op liefdevolle manier begrenzen en begeleiden. Maar vraag je je af en toe af wat in specifieke situaties de beste aanpak is? Ik kijk en denk graag met je mee om je concrete tips en handvatten te geven, zodat jij ook jouw kind op een fijne manier stapjes in zelfstandigheid kan laten maken. Wil je meer weten hoe ik daarbij help? Kijk op: https://pentakelopvoedcoaching.nl/boosheid-voorbij/