“Jullie zijn echt stom!” gilt Sieger terwijl hij stampend de trap op loopt. Ik loop achter hem aan de trap op en we staan samen in zijn kamer. Het is eind maart en hij heeft een korte broek en hemdje aan als ik hem mopperend in het midden van zijn slaapkamer aantref. “Omdat de zon schijnt, is het nog geen zomer”, leg ik uit. “Het is écht nog te koud om zo naar school te gaan.”
Zijn aanvankelijk boze houding, slaat om in teleurstelling. Met afhangende schouders en terneergeslagen blik laat hij zich op zijn bed zakken. Ik krijg medelijden met hem en stiekem moet ik ook een beetje om hem lachen.
Mijn ‘dramaqueen’ ziet er nu wel heel dramatisch uit.
Maar ik voel vooral enorm met hem mee. Een temperamentvol kind zijn, met bakken energie en altijd plannetjes. Maar telkens wordt hij daarin beperkt: “Mam, mag ik met mijn matras de trap afglijden? Dan hebben we een eigen glijbaan! Nee. Mag ik dan met alle dekbedden van alle bedden een hut bouwen? Nee, gebruik maar de fleecedekens. Ja, maar dan is het niet écht donker in de hut.” Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik til Sieger op, ga samen met hem op zijn bed zitten en trek m bij me op schoot. Ik troost en knuffel hem en hou m vast alsof hij een baby’tje is.
Omdat zijn boosheid nu is omgeslagen in teleurstelling, staat hij dit ook toe.
Ik spreek hem rustig toe. Leg uit dat ik snap dat hij graag zo snel mogelijk zijn zomerkleren aan wil. Dat in de zomer de warme zon zo heerlijk voelt op je blote huid. Hij kijkt me knikkend aan. “Vind jij dat ook zo fijn?” lijkt hij te denken. Als ik voel dat hij weer rustig is, vraag ik hem: “zullen we samen kijken welke kleren je aan kan, die warm genoeg zijn, maar toch een beetje zomers? Je kan bijvoorbeeld een legging aan onder die korte broek? En een shirt onder het hemdje? Dan heb je toch een zomers gevoel, maar het niet koud.”
Sieger denkt even na. Ik merk dat hij het eigenlijk niet echt een oplossing vind. Het ging niet zozeer om de kleren, maar meer om het ‘vrije’ van blote armen en benen, denk ik. “Nee, zegt hij resoluut, dan doe ik wel gewoon winterkleren aan!”
Heb jij ook een kind wat regelmatig ontploft? Vooral als van jou iets niet mag, of (wilde) plannetjes niet uitvoerbaar blijken te zijn? Dan is de online minicursus “liefdevol begrenzen van boosheid”, wellicht iets voor jou.
Hoe zou het zijn om:
- Te begrijpen welke behoefte er achter het gedrag van je kind zit
- Ervoor te zorgen dat je kind (veel) minder boze buien heeft, en als ze er wel zijn, je er veel minder last van hebt.
- Zelfverzekerd én liefdevol grenzen kan stellen op een manier die werkt
Als je je aanmeld voor de online mini-cursus, krijg je in 5 korte filmpjes uitleg, tips en inzichten over de werking van boosheid en hoe je je kind hierin kan begeleiden om minder boos te zijn. Hoe werkt het in het koppie van je kind en hoe kan jij je kind helpen? Op die vragen krijg jij antwoord.
Kosten van de minicursus: slechts € 19,50. Doe jij mee?!