……tijd om de balans op te maken.
Jeej! Vakantie! Riep ik vrijdagmiddag om 15.00u enthousiast handenklappend, toen mijn kinderen klaar waren met hun schoolwerk. Ze keken mij beiden een beetje meewarig aan.
Het begin-van-de-vakantiegevoel is toch een stuk beter als je de klas en het schoolgebouw uitrent.
Deze enthousiaste poging van mij om in deze rare omstandigheden toch zoveel mogelijk bewust bepaalde mijlpalen in de tijd te zetten, wordt daardoor niet zo positief ontvangen als ik had gehoopt.
Als ik terugkijk op de afgelopen weken, dan komt ‘ik heb mijn best gedaan’ als eerste gedachte in mij op. Mijn best gedaan om het gezellig te houden. Om mijn geduld te bewaren als ik pogingen deed om schoolopdrachten uit te leggen, om een soort van ritme te houden, om mijn eigen werk zo goed mogelijk te doen, om leuke activiteiten te verzinnen in en om het huis.
En natuurlijk werden mijn pogingen de ene keer positief en de andere keer wat minder positief ontvangen.
Meer dan je best kan je niet doen.
En dus zou ik tevreden terug moeten kunnen kijken op deze periode. Alleen zo voelt het niet. Het voelt alsof ik voortdurend op alle fronten tekort geschoten ben.
Ook mijn kinderen hebben het af en toe moeilijk gehad. Voor Sieger waren kleine incidenten, als een beker die omviel of een lelijke opmerking van zijn broer, direct aanleiding om te gaan huilen. Hidde’s standaard antwoord op alle vragen die starten met: “Wil je even….”, was de afgelopen weken ‘Nee’. Alhoewel dat laatste natuurlijk ook de eerste signalen kunnen zijn van de puberteit die zich aandient?.
Mijn verstand zegt: meer dan je best kan je niet doen, dus je mag tevreden terug kijken. En toch vóel ik mij niet tevreden. Het doet mij des te meer realiseren dat gevoelens ingewikkelde dingen zijn. Ook als bijna 40 jarige met veel kennis over de werking van emoties en gedachten, worstel ik met mijn gedachten en gevoel.
Hoe zit dat bij jou? Hoe kijk jij terug op de afgelopen 6 weken? Merkte je in de emoties van je kinderen ook (grote) veranderingen?
Misschien heb je wel behoefte om beter te begrijpen wat er in het koppie van je kind omgaat en hoe je op een goede manier op de -soms heftige- emotionele uitbarstingen van je kind kan reageren. En vind je het fijn om je kind beter te kunnen helpen omgaan met alle veranderingen? Stuur mij dan even een mailtje ([email protected]) of appje (06-13592133), dan kijk ik wat ik -op afstand- voor jullie kan doen. Weet je welkom!