Ik ben net terug van een werkvakantie (staff-member op een groot scoutingkamp) en zeker toe aan wat luieren en ontspanning😉. Bewust heb ik dus de praktijk nog even dicht gehouden, zodat ik even niks hoef, of moet.
Wat ik op dit soort momenten wel graag doe is mij laten inspireren. Met mooie verhalen of inzichten, waar ik dan in het nieuwe (school)jaar weer mee voort kan. In deze nieuwsbrief deel ik daarom graag zo’n verhaal met je:
Een kort, inspirerend verhaal over waarom je beter je eigen pad kunt volgen en bewandelen.
Op een dag gingen vader en zoon met een ezel op reis. Vader wilde lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen zit rustig op de ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.’
De jongen hoorde dit, schaamde zich en stapte af. Hij wilde dat zijn vader verder op de ezel zou rijden. Zo liepen ze voort. Even later hoorden ze: ‘Moet je dat zien. Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.’
Na dit verwijt zei de zoon: ‘Kom, laten we samen op de ezel rijden.’ Zo vervolgden ze hun weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest. Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen.’
Daarop zei de jongen: ‘Laten we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.’ Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot voorbijgangers commentaar leverden: ‘Zie deze dwazen. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.’
Vader richtte zicht tot zijn zoon en zei: ‘Tja, mijn zoon, hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd in overvloed zijn. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.’
Zoals het deze vader en zoon in het verhaaltje gaat, zo vergaat het vele ouders ook, wat betreft het opvoeden. Er zijn altijd omstanders (je (schoon)ouders, andere familie of vrienden) die iets vinden van jouw opvoedstijl. En als we gaan opvoeden zoals we denken dat het hoort, dan raak je juist verwijdert van je eigen intentie en intuitie. En kinderen hebben dit -onbewust- haarfijn in de gaten en zullen er daardoor juist minder goed op reageren.
Vertrouw dus op je eigen gevoel, intentie én op je kind. Zij zijn de belangrijkste wegwijzers voor wat er nodig is en de bedoeling is. ∞
Wil je weten hou jouw kind je de weg wijst met zijn of haar ongewenste gedrag? Ik vertel je er graag meer over. Na mijn vakantie heb ik weer alle ruimte en kom ik graag met je in een spiegelend gesprek. Maak nu een afspraak via: www.calendly.com/pentakel
Of kijk voor meer info op: www.pentakelopvoedcoaching.nl/spiegel-gesprek