In de online lezing die ik maandelijks organiseer, vertel ik bij de start bijna altijd: “Ik geef vanavond wat tips, maar wil je vooral ook een andere kijk op de boosheid van je kind meegeven.”
Want er gaat vaak achter de boosheid nog een hele wereld schuil. En dit voel je zelf misschien ook wel aan, als je de tips toepast, maar ze niet écht zoden aan de dijk zetten. Die wereld erachter is zo ongrijpbaar en vaag….het is dan vooral je onderbuikgevoel wat zegt dat er meer achter zit. In mijn blog van vorige maand legde ik al uit hoe belangrijk dit onderbuikgevoel is. En dat je daar meer naar zou mogen luisteren.
Deze week sprak ik een moeder met wie ik al snel over die ‘wereld erachter’ te spreken kwam. Zij gaf aan: “Ik voel wel dat dat is waar we mee aan het werk moeten, maar ik weet niet hoe. Ik wist niet dat jij dat ook deed, daaraan werken.”
En dat terwijl dat juíst is waar ik met de ouders in mijn praktijk aan werk, omdat ik er inmiddels van overtuigd ben dat dat veel duurzamer en effectiever is.
Het leven van onze kinderen begint bij ons als ouders en eigenlijk ook al onze voorouders. Om te overleven (soms letterlijk) zijn we afhankelijk van de groep, de familie, waarin we geboren zijn en opgroeien. Tijdens het opgroeien leren we alles over de eigen gewoonten in de familie. Wat mag er wel, wat mag er niet, waar zwijgen we over, wie heeft het eigenlijk voor het zeggen, wanneer ben je loyaal en wanneer niet. Maar vooral; wanneer hoor je erbij en ben je geliefd?!
Ieder mens houdt zich bijna automatisch aan die gewoontes en gebruiken van dit familiesysteem. Jij en jouw kind dus ook! Dit gaat bijna helemaal onbewust en ook al helpt het je als persoon niet, toch is het heel lastig om het anders aan te pakken. Dus ook als je kind -of iemand anders in het systeem- zich afzet en verzet, telkens heftig boos wordt of heel onredelijk terwijl dit niet passend is voor je gevoel, lijkt het bijna of diegene gewoonweg niet anders kan, het als het ware van ‘buitenaf’ gestuurd wordt. Je kan je daarom bij boos gedrag wat zo hardnekkig is, afvragen: wat wil er door dit gedrag zichtbaar worden gemaakt in mij of mijn systeem?
Wanneer je in je familiesysteem op onderzoek uit gaat, kom je vrijwel altijd ook pijnlijke zaken tegen. Ook als je terugkijkt op je eigen jeugd bijvoorbeeld. Ook als er niet persé iets traumatisch is voorgevallen, zijn er gebeurtenissen die een indruk voor het leven achterlaten en maken dat je je (onbewust) voorneemt om dat nooit meer te laten gebeuren. Hierdoor zet je als het ware een stukje van jezelf in de ijskast.
Onze kinderen halen, onbewust en onbedoeld, dingen uit die ijskast. Want dat wat er in de ijskast is gestopt, wil je kind er ook laten zijn. Het is dus eigenlijk niet van jouw kind, maar van jezelf -of een ander iemand in jullie systeem-. Je kind loopt daarmee vast in bepaald gedrag (boosheid of juist heel meegaand of zorgzaam), omdat het iets uitdraagt wat niet direct van hem of haar is, maar wel nodig is voor het geheel.
Dan kan een kind niet geheel vrij spelen en zich ontwikkelen tot wie het bedoeld is te zijn.
Wanneer we als ouders zelf dat pijnlijke ding uit de ijskast halen, helpt dit het kind om het niet langer voor het systeem te hoeven dragen. Zij weten dan dat wij het als volwassene aanpakken en kunnen zich vrij bewegen in het leven zonder de ballast van onszelf en/of ons systeem.
Maar wat dat dan precies is en hoe je dit (soms van heel diep in de ijskast) naar boven moet halen om echt de veranderingen aan te brengen die nodig zijn, dat is nog niet zo vanzelfsprekend als het klinkt
Zichtbaar en concreet maken wat jouw kind met zijn boosheid probeert te vertellen over jouw leven. Heel vaak is dit iets waar je je zelf totaal niet (meer) bewust van bent dat dat ooit in de ijskast gezet was en is er echt een aha-moment als een deel van de puzzelstukjes van jullie systeem op zijn plek vallen.
Van daaruit weet je wat je kan doen om jezelf en je kind te helpen/helen en daarmee de weg voor je kind vrij te maken.
Wordt je door mijn uitleg nieuwsgierig wat er bij jouw systeem achter zou het boze of anderszins ongewenste gedrag van je kind zou kunnen zitten? Wil jij ook met deze ‘bril’ naar het gedrag van jouw temperamentvolle kind (leren) kijken en aan de slag om meer rust, harmonie en liefde in jullie situatie te brengen?
Op woensdag 26 oktober en woensdag 2 november van 19.45u tot 21.45u geef ik de workshop “Je temperamentvolle kind als spiegel”. Doe jij ook mee? Weet je heel welkom. Alle informatie kan je hier vinden en aanmelden gaat ook via deze link: https://pentakelopvoedcoaching.nl/workshop-tkas