“Wie is er aan de beurt om de vaatwasser uit te ruimen?” vraag ik aan de kinderen. Met een soort zeurkreun maakt Sieger duidelijk dat hij weet dat hij aan de beurt is, maar er geen zin in heeft. “Kom op”, zeg ik tegen hem, “als je het nu gelijk doen ben je er ook snel weer vanaf.”
Dit zet Sieger echter niet in beweging. Hij laat zich weer achterover op de bank ploffen en zegt: “Ik vind het niet leuk om de vaatwasser uit te ruimen.” Ik vind dat natuurlijk geen argument: de vaatwasser uitruimen is gewoon een taak die erbij hoort
Sieger denkt hier echter anders over: “Waarom moet ik toch dingen doen, terwijl ik ze niet leuk vind?” “Dat moeten we allemaal, zeg ik, denk je dat ik het leuk vind om de was op te hangen en op te vouwen, of altijd zin heb om boodschappen te doen?”
Het leven is niet altijd leuk en dat hoeft ook helemaal niet altijd. Bovendien komen er in zijn leven nog wel veel grotere obstakels dan een vaatwasser die uitgeruimd moet worden.
Als ouder wil je natuurlijk heel graag dat je kind -liefst altijd- blij en gelukkig is. Maar dat is een onmogelijk streven wat voor zowel je kind als jezelf eigenlijk alleen maar kan leiden tot teleurstelling. Hoewel ik deze wens helemaal snap (want ook ik wil graag dat mijn kinderen gelukkig zijn), is mijn diepe overtuiging dat we kinderen daar dus niet mee helpen.
Het leven is nu eenmaal niet áltijd leuk. Dat is een bittere werkelijkheid die we niet kunnen veranderen. Wel kan ik mijn kinderen hier zo goed mogelijk op voorbereiden. Niet door problemen, moeilijkheden, pijn of verdriet te voorkomen oplossen of weg te nemen, maar juist doordat je als kind al eens meemaakt dat iets tegenzit of je iets moet doen waar je tegenop ziet. Doordat je nu onder de liefdevolle vleugels van je ouders leert ‘dealen’ met de kleine uitdagingen en teleurstellingen. Dan lukt het als volwassene straks ook beter om door de lastige tijden heen te komen.
Want dat die uitdagingen en hobbels er komen (en naar mate je ouder wordt, vaak steeds lastiger worden), dat is een feit. Die hobbels en bobbels ervaar je vaak juist ook ín het ouderschap: “kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen” zegt men wel.
Hoe ‘deal’ jij met die hobbels en bobbels? Ga jij hard aan het werk om alles op te lossen? Doe je wat je denkt dat er van je verwacht wordt en schiet je in de als-mijn-kind-maar-gelukkig-is-stand? Kan je vertrouwen op je innerlijke stem, of is dat vooral een innerlijke criticus?
Als je vooral bezig bent met de hobbels en bobbels in het leven, de driftbuien, het verdriet of zorgen wegnemen dan kan je de verbinding met wat je ten diepste wil of verlangt voor je kind én voor jezelf een beetje kwijtraken. En dan voelt het gezinsleven misschien meer als ‘overleven’ dan als genieten. Ook hierin fungeren onze kinderen als een spiegel en voor je het je beseft lijkt iedereen een beetje in de overleefmodus te staan.
Herken je dit ? En wil je dat anders? Wil je het gevoel van vertrouwen in jezelf als moeder en harmonie en rust in je gezin versterken? Dan is de workshopset ‘Je temperamentvolle kind als Spiegel’ echt iets voor jou. In twee avonden neem ik je samen met een kleine groep ouders (max. 8) mee in wat onze kinderen ons willen vertellen. Met als belangrijkste doel: Gaan zien en ervaren wat jij nodig hebt om de moeder te zijn die je ten diepste wil zijn en daarmee je kind te helpen zodat dat temperament geen last meer is maar een kwaliteit.
Op 19 en 21 april gaan we van 19.45u tot 21.45u met elkaar aan de slag. In totaal neem ik je dus vier uur lang aan de hand en je krijgt naast de oefeningen tijdens de workshop, ook nog een handout toegestuurd met nog meer informatie en praktische tips en oefeningen. Daarnaast krijg je een ‘goodiebag’ toegestuurd zodat je er die avonden, ook al ben je thuis, goed verzorgd bij zit.
Doe jij mee? Voor slechts 89,- kan je deelnemen aan deze workshopset. Voor meer info en aanmelden: https://pentakelopvoedcoaching.nl/workshop-tkas