Herken je dit?:
- Je kind laat gedrag zien waar je van schrikt, boos of verdrietig van wordt, of je een beetje voor schaamt (al zal je dat niet snel toegeven)
- Je maakt je zorgen om je kind door dit gedrag; Hoe moet dat later?
- Ook maakt het je soms boos, machteloos of onzeker en twijfel je aan jezelf als ouder
- Het geeft je stress en kopzorgen en -soms zelfs letterlijk- hoofdpijn
Het lijkt wel of je kind precies de juiste ‘knop” weet te vinden om jou op de kast te krijgen. Je probeert dan wel om rustig te reageren als je kind weer in zo’n bui dreigt te raken. Dat neem je je ook telkens weer voor. Maar op het moment zelf ben je verre van kalm en reageer je juist precies zoals je je had voorgenomen niet meer te doen.
Op de één of andere manier lukt het gewoon niet om op zo’n moment te doen wat je je had voorgenomen. Daardoor kan je het gevoel krijgen dat je je kind tekort doet. Of in elk geval niet samen bent, zoals je dat diep in je hart zou willen. Dat kan je af en toe wanhopig maken, boos, verdrietig of soms zelfs het gevoel geven dat je faalt als moeder.
