We kennen het allemaal wel. Van die situaties met je kind, waarbij je écht heel boos wordt, of juist met stomheid geslagen bent en niet weet wat je moet doen.
Als je achteraf weer gekalmeerd bent, realiseer je je dat je eigenlijk wel wat onredelijk was, of heb je in gedachten wel vijf manieren waarop je beter met de situatie had kunnen dealen. Maar in het moment zelf lukte dat allemaal niet; je voelt je op zo’n moment machteloos, onhandig en/of klein, net alsof je weer een kind bent. En op een bepaalde manier klopt dat ook.
Als je in je eigen jeugd situatie hebt meegemaakt die emotioneel onveilig waren, dan word je in het opvoeden van je kinderen vaak weer getriggerd op die gevoelens van toen. Sommige ouders van nu hebben heel veel onveiligheid meegemaakt in hun jeugd en dan kent het ouderschap vaak ook vele triggers en is er (flink) werk aan de winkel om te voorkomen dat je je kinderen gaat opvoeden zoals je dat juist vanuit je eigen jeugd niet fijn vond.
Maar ook als je in relatieve (emotionele) veiligheid bent opgegroeid, staan je waarschijnlijk nog wel situaties uit je eigen jeugd voor de geest die diepe indruk maakten en waarin je je angstig, machteloos, ongemakkelijk of boos voelde. Dit kan -onbewust- toch heel sturend zijn in de manier waarop je nu als ouder met dit opvoedsituaties omgaat. Mocht je dus ook af en toe op deze manier getriggerd worden….
weet dan dat je niet de enige bent!
Als je in het heden zo in een trigger schiet door het gedrag van je kind (ik noem dat wel je rode button die je kind indrukt bij je), dan reageer je vanuit die ‘verwonding’ van toen en ga je als het ware helemaal op in die emotie. Als kind kon je immers nog niet analytisch en relativerend denken, of nuances aanbrengen, maar was het vooral de emotie die de boventoon voerde. Dat gebeurt nu weer; Je innerlijk kind reageert op de situatie vanuit die emotie en er lijkt niets anders meer te zijn dan dat nare gevoel van boosheid, angst of verdriet. Je volwassen bewustzijn is een soort van uitgeschakeld. Hierdoor is je reflectievermogen weg en zie je alles min of meer zwart-wit.
Je hoeft geen actieve herinnering te hebben aan die onveilige situatie(s) van toen. Zelfs als dit in je babytijd gebeurde (waar je nog geen herinneringen en taal had) kan je gewonde innerlijk kind in het hier en nu getriggerd worden en de emotie in alle hevigheid je overspoelen. Je begrijpt dan dus ook totaal niet waar dat bij jezelf vandaan komt en je emoties en gevoelens staan vaak niet in verhouding tot wat er nu gebeurt.
Achteraf heb je dan ook vaak een rotgevoel; je schaamt je voor je gedrag of hebt spijt. En je wil uiteraard voorkomen dat het een volgende keer ‘weer zover komt’. Op zich is dat een loffelijk streven, maar je voelt het denk ik wel aankomen; meestal lukt dat niet. In veel gevallen zijn het situaties die nu eenmaal bij het opvoeden horen en om je er niet door t laten triggeren kan je er dan bijvoorbeeld voor kiezen om het uit de weg te gaan (door je kind dan maar zijn/haar zin te geven, of juist heel strikte regels te hanteren die bijna niet uitvoerbaar zijn, of je partner het laten doen).
Om weer even in de metafoor van de verwonding te blijven; je doet er een doekje op voor het bloeden, maar de wond écht verzorgen en hechten, zodat het kan genezen, dat doe je hiermee eigenlijk niet.
En wat gebeurt er met wonden die niet verzorgd worden? Die gaan ontsteken, etteren en je krijgt er juist steeds meer last van.
Zo is het hiermee dus ook; het vraagt van jou actie om je eigen pijn te verzorgen en te zorgen voor -emotionele- heling. En als ouder heb je hier dubbele winst: je heelt jezelf en doet je kind hier ook een ongelooflijk plezier mee. In het nu omdat jullie contact liefdevoller wordt als jij minder last hebt van je ‘rode button’. Maar ook voor de toekomst, omdat je generationele overdracht voorkomt!
Wil je jouw ‘rode button’ aanpakken en daarmee zowel je temperamentvolle kind als jezelf helpen. Door middel van het korte coachtraject ‘Je temperamentvolle kind als spiegel’ gaan we samen aan de slag om het gedrag van je kind en jouw trigger te vertalen naar wat dit beteken(de) en krijg je concrete handvatten om voor je innerlijk kind te zorgen en in het contact met je kind je liefdevolle volwassene weer vooraan te zetten. Ik vertel je er graag meer over!
Geïnteresseerd? Maak een vrijblijvende bel- of Zoomafspraak via: www.calendly.com/pentakel