Herkenbaar zinnetje? Sommige kinderen kunnen zich moeilijk zelf vermaken en vervelen zich snel. Soms voelt het alsof je een soort entertainmentbureau voor je kind bent. Maar ook als je kind wel makkelijk zelf speelt, zijn er momenten dat hij zich verveelt. Hoewel vervelen een negatieve bijklank heeft, is het toch beter om niet (meteen) met oplossingen en ideeën te komen.
Vervelen is in feite gezond
Voor sommige temperamentvolle kinderen is vervelen een lastige bezigheid, omdat het temperament met zich mee brengt dat deze kinderen vaak ook ‘thrillseakers” zijn. Bij onze jongste begon dit eigenlijk al toen hij nog een dreumes was; als we visite hadden, wilde hij niet gaan slapen….bang om al het leuks wat zich in de woonkamer voltrok te missen.
Maar zowel toen als nu, is het ‘gevaar’ van altijd maar spelen en ‘ge-entertaind’ worden, dat je brein overprikkeld raakt. En dan is het een kwestie van wachten tot die boze bui zich aandient (waarmee je kind dus eigenlijk zegt: mijn emmertje is vol, ik ontlaad mij even?).
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat kinderen meer tijd nodig hebben om prikkels te verwerken dan volwassenen. Dus als je kind even niets te doen heeft, is dat helemaal niet erg. Niets doen betekent rust. En rust betekent hersteltijd voor de hersenen. Dat is goed omdat het hoofd en het zenuwstelsel volcontinu bezig zijn: als er niets te voelen, ruiken, horen of zien valt, dan gaat het denken. Als er niets is om over na te denken, gaat een kind fantaseren. Wanneer er een leuke gedachte of fantasie ontstaat, komt er dopamine vrij. En dat zorgt voor een vrolijk humeur.
Dan wordt je kind uiteindelijk gewoon blij van vervelen?!
Ook al kan de start van de verveeltijd gepaard gaan met zeurende uitspraken van je kind waar je waarschijnlijk niet op zit te wachten, bedenk dan dat het ‘ontprikkelen’ wat het met zich meebrengt, juist ook een boze bui kan voorkomen. Even niks (weten te) doen brengt je gedachten tot rust.
Van je vervelen leer je ook denken in oplossingen. Hoe zorg je dat je je niet meer verveelt? Vaak leidt verveling tot nieuwe ideeën en creativiteit. En dat is voor onze temperamentvolle kinderen weer heel fijn: vanuit die creatiekracht en fantasie kunnen ze hun enthousiasme weer vrij baan geven. En hoewel dit voor je kind heel leuk is, komen er in de fantasie dan spelideeën op waar jij misschien minder enthousiast van wordt. Zoals met een matras van de trap afglijden bijvoorbeeld (hier echt gebeurt!).
Omdat dit vaak dingen zijn die jij niet zo ziet zitten, die uit het vast ritme en ‘wat je gewend bent’ gaan, kan dit voor jou een onprettig gevoel geven. Op het moment dat je de fantasie de ruimte geeft, verlies je die controle en dat kun je als ouder als onprettig ervaren. Bedenk voordat je bij een voorstel of idee wat je kind vanuit zijn kinderlijke fantasie maakt, voordat je ‘nee’ zegt: hoe erg is het? In het geval van de matras op de trap, heb ik een middenweg gekozen. Het grote matras vond ik zonde want die lijdt nogal onder zo’n actie. Maar we hadden ook nog een oud matrasje liggen wat we niet meer gebruikten en dit ging net zo goed.
Dit pleidooi voor vervelen betekent overigens niet dat je je kind zich oneindig kunt laten vervelen. Jonge kinderen hebben een bepaalde verveeltax. Afhankelijk van het karakter en de leeftijd van je kind is dat zo’n tien minuten. Als er na zo’n 10 minuten geen impuls lijkt te komen voor fantasie of spel, dan is het wellicht toch handig om een beetje te helpen.
Bedenk je daarbij overigens wel: spel en spelen is niet altijd met speelgoed en binnen de kaders zoals wij die als volwassenen bedacht hebben. Een beetje met een stokje in de aarde prutten is bijvoorbeeld ook spel.
Hou je dan ook gerust afzijdig en laat je kind lekker een beetje rommelen en aanmodderen, dat ziet er misschien een beetje ‘verveeld’ uit, maar niets is minder waar.
Wil je nog meer van dit soort tips om je temperamentvolle kind te helpen? Boze buien voorkomen en als er toch een bui zich aandient, deze liefdevol begrenzen (met andere woorden, zelf rustig kunnen blijven, zodat je je kind kan helpen de boosheid te verkleinen)?
Op maandag 13 september geef ik de workshop “liefdevol begrenzen van boosheid” waar dit alles en nog veel meer aan de orde komt. De ouders die al deelnamen merkten de volgende dag al verschil bij zichzelf en hun kind(eren). Er zijn nog een paar plekken vrij. Weet je welkom!